Kozmetika se odnosi na supstance čiji je cilj poboljšavanje ili zaštita izgleda ili mirisa ljudskog tela. Takođe postoji posebna vrsta kozmetike koja je dostupna u prirodnom obliku (npr. lekovito bilje).
Prvi arheološki dokazi o korišćenju kozmetike su nađeni u Egiptu oko 3500. p. n. e. Egipatska civilizacija imala je veoma razvijena znanja o kozmetici koja su bila brižljivo čuvana i zapisivana. Višim slojevima društva, tehnike ulepšavanja i nege bile su dostupnije nego običnim ljudima. Međutim, može se slobodno reći da su svi Egipćani veoma vodili računa o higijeni, zdravlju i lepoti. Jedna od prvih knjiga sa tajnama lepote potiče od kraljice Kleopatre, koja je smatrana najlepšom ženom starog sveta.
Razlog za ovakvu brigu o izgledu i lepoti u drevnom Egiptu bila je izloženost ljudi vreloj i suvoj pustinjskoj klimi.
Kozmetički preparati su pomagali održavanju kože mekom i zdravom. Egipćani su razvili veoma detaljan sistem nege koji je bio zasnovan na njihovom velikom poznavanju biljaka. Za hidrataciju kože korišćena su biljna ulja sa dodatkom mirisa. Mirisi su pravljeni od bosiljka, majorama, lavande, kamilice, ljiljana, nane, ruzmarina i ruže a stavljani su u ulja badema, maslina i susama. Pesak i aloa vera korišćeni su za trljanje kože. Pored osnovnih kozmetičkih proizvoda, Egipćani su pripremali i posebne, verovali ili ne namenjene ublažavanju istih onih problema sa kojima se susreću ljudi danas - tretiranje strija kod žena ili pospešivanje rasta kose kod muškaraca. Veruje se da je trgovina kozmetikom bila odmah iza trgovine drvetom koje je bilo najvažniji trgovački proizvod starog Egipta.
U Antičkoj Grčkoj i Antičkom Rimu su takođe koristili kozmetiku. Antički Rimljani i Antički Egipćani su koristili kozmetiku koja je sadržala otrove, kao što su živa i olovo. Na antičko carstvo Izraela je uticala kozmetika, kao što je zabilježeno u Starom zavetu, gde Izabela boji svoje trepavice — oko 840. godine p. n. e. Biblija Ester opisuje brojnim epitetima, takođe.
U zapadnom svetu, početak kozmetike je bio u srednjem vijeku, iako je bilo dozvoljeno koristiti je samo među višim klasama.
Oko 1800. godine, šminku su prvenstveno koristile prostitutke, a kraljica Viktorija je javno objavila da je šminka neprilična, vulgarna i prihvatljiva samo za glumce.
Sredinom 20. vijeka, kozmetika se među ženama raširila u skoro svim industrijskim društvima širom sveta.
Kozmetika se koristi preko hiljadu godina. Korišćenje kozmetike je dovelo tokom godina i do negativnih strana, deformiteta, slijepila i čak smrti. Primer toga je korišćenje cerusita (bijelog olova) da bi se prekrilo ženino lice, što se činilo tokom Renesanse, i slijepilo izazvano maskarom „Leš Lur“ (engl. Lash Lure) tokom ranih 1900-ih.
U kozmetiku spadaju kreme za zaštitu kože, losioni, puderi, parfemi, ruževi za usne, lakovi za nokte, kozmetika za oči i lice, kontaktna sočiva u boji, farbe za kosu, sprejevi i gelovi za kosu, dezodoransi, kupke, so i ulja za kupanje itd.
Podskup kozmetike, šminka, prvenstveno se odnosi na proizvode u boji koji su namijenjeni promeni izgleda i obično ga koriste takođe žene.
izvor: Vikipedija
foto: Lautrec woman at her toilette 1889
